هشدار جدی به دانشجویان؛ انصراف از تحصیل رایگان نیست
به گزارش خبرمحور به نقل از فرارو، در سالهای اخیر، با افزایش رقابت در کنکور سراسری و محدود بودن ظرفیت دانشگاههای دولتی، هر صندلی دانشگاهی به یک سرمایه ملی و اجتماعی تبدیل شده است. به همین دلیل، انصراف از تحصیل در دانشگاههای دولتی نهتنها یک تصمیم شخصی نیست بلکه به نوعی اتلاف منابع عمومی محسوب میشود.
دانشجو با پذیرش در دانشگاه روزانه از امکانات آموزشی، رفاهی و بودجه دولتی استفاده میکند که توسط مالیات و منابع عمومی تأمین شده است. اما وقتی از ادامه تحصیل انصراف میدهد، سهمیهای که میتوانست به فرد دیگری اختصاص یابد، برای یک سال بلااستفاده میماند.
انصراف از دانشگاه دولتی؛ تصمیمی با پیامدهای مالی و آموزشی
تحصیل در دانشگاه دولتی به ظاهر رایگان است، اما در واقع نوعی سرمایهگذاری اجتماعی است. هزینههای آموزشی، اساتید، تجهیزات، خوابگاه و امکانات رفاهی از محل بودجه عمومی تأمین میشود. بنابراین هر دانشجو که انصراف میدهد، عملاً بخشی از این سرمایه ملی را بدون بازده باقی میگذارد.
به همین دلیل وزارت علوم برای جلوگیری از این هدررفت، قوانین سختگیرانهای را در مورد انصراف از تحصیل وضع کرده است. بر اساس این قوانین، دانشجویان دوره روزانه در صورت انصراف باید هزینهای به عنوان جبران استفاده از سهمیه آموزشی بپردازند.
از سوی دیگر، این دانشجویان تا یک سال پس از انصراف، حق شرکت در کنکور سراسری را ندارند. یعنی اگر فردی پس از قبولی در دانشگاه روزانه تصمیم به ترک تحصیل بگیرد، نمیتواند بلافاصله در کنکور سال بعد شرکت کند.
چرا هزینه انصراف از دانشگاه دولتی بالاست؟
سؤال اصلی بسیاری از دانشجویان این است که چرا باید برای انصراف از دانشگاه دولتی هزینه پرداخت کنند؟
پاسخ روشن است: تحصیل رایگان در دانشگاههای دولتی به معنی استفاده از بودجه عمومی کشور است. وقتی دانشجو انصراف میدهد، دانشگاه باید بخشی از این هزینه را به صورت جریمه از او دریافت کند تا تعادل مالی و سهمیه آموزشی حفظ شود.
در رشتههایی مانند پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی این هزینهها به مراتب سنگینتر است. زیرا دولت برای هر دانشجوی پزشکی تا چند صد میلیون تومان هزینه آموزشی میپردازد. بنابراین انصراف در این رشتهها به معنی از بین رفتن سرمایه قابل توجهی از منابع کشور است.
چه زمانی انصراف از تحصیل رایگان است؟
طبق مقررات وزارت علوم، تنها در شرایط خاص امکان انصراف بدون پرداخت هزینه وجود دارد.
اگر دانشجو در ابتدای ترم و قبل از اتمام مهلت حذف و اضافه درخواست انصراف دهد، معمولاً مشمول پرداخت هزینه نمیشود. اما این موضوع شامل همه مقاطع و رشتهها نمیشود.
برای ورودیهای نیمسال اول، ثبت درخواست انصراف تا پایان آذرماه موجب پرداخت نصف شهریه ثابت و متغیر میشود، اما پس از آن، دانشجو موظف به پرداخت کل هزینهها خواهد بود.
برای ورودیهای نیمسال دوم نیز تا پایان اردیبهشت مهلت مشابهی تعیین شده است.
در مقابل، دانشجویان دانشگاه آزاد، پیام نور و غیرانتفاعی معمولاً پس از تکمیل مراحل اداری نیازی به پرداخت جریمه انصراف ندارند، مگر در موارد خاص که در آییننامه دانشگاه ذکر شده است.
فرایند اداری انصراف از تحصیل چگونه است؟
انصراف از دانشگاه فقط با عدم حضور در کلاسها انجام نمیشود. ترک کلاس یا غیبت مداوم به معنی انصراف نیست و ممکن است دانشجو را با وضعیت آموزشی بلاتکلیف مواجه کند.
برای انصراف رسمی، ابتدا باید به واحد آموزش دانشگاه مراجعه کرده و فرم مخصوص را دریافت کنید. پس از تکمیل فرم، درخواست شما در آموزش دانشکده ثبت و برای بررسی به مدیریت آموزشی دانشگاه ارسال میشود.
سپس دانشجو برای دریافت مشاوره به مرکز مشاوره دانشگاه معرفی میشود تا از پیامدهای تصمیم خود آگاه شود. اگر تصمیم نهایی به انصراف باشد، آموزش دانشکده بخش «تسویه حساب» را در سامانه آموزشی گلستان فعال میکند.
در این مرحله، دانشجو باید با واحدهای مختلف مانند کتابخانه، امور رفاهی، خوابگاه و امور مالی تسویه کند. پس از تأیید نهایی، هزینه انصراف در سامانه به عنوان بدهی ثبت میشود و با پرداخت آن، دانشجو مجاز به دریافت مدارک و شرکت مجدد در کنکور میشود.
عواقب عدم پرداخت هزینه انصراف
دانشجویانی که هزینه انصراف را پرداخت نکنند، عملاً وضعیت تحصیلی خود را بلاتکلیف میگذارند.
در این شرایط، پرونده آموزشی آنها بسته نمیشود و امکان صدور ریزنمرات، گواهی اشتغال به تحصیل یا مدارک تحصیلی وجود ندارد.
حتی اگر چنین دانشجویی در کنکور شرکت کند و در دانشگاه دیگری پذیرفته شود، تا زمان تسویهحساب با دانشگاه قبلی، قبولی او باطل خواهد شد.
برای دانشجویان پسر نیز این وضعیت پیامد جدیتری دارد؛ چون تا زمانی که وضعیت تحصیلی آنان مشخص نشود، معافیت تحصیلی لغو و وارد مرحله غیبت از خدمت سربازی میشوند.
بنابراین، انصراف بدون پرداخت هزینه نه تنها مانع شرکت مجدد در کنکور میشود بلکه تبعات حقوقی، نظاموظیفه و آموزشی سنگینی به همراه دارد.
انصراف از تحصیل در رشتههای پزشکی؛ سختترین حالت
در میان تمام رشتههای دانشگاهی، گروه پزشکی سختترین شرایط انصراف را دارد.
دانشجویان پزشکی به دلیل استفاده از امکانات گسترده بیمارستانی و آموزشی، در صورت انصراف موظف به پرداخت کل هزینههای تحصیل هستند.
در برخی موارد این مبلغ تا صدها میلیون تومان برآورد میشود.
همچنین در این گروه، معافیت زمانی برای انصراف وجود ندارد و هرگونه ترک تحصیل، مشمول پرداخت کامل هزینه است.
جمعبندی
انصراف از دانشگاه دولتی، تصمیمی ساده یا شخصی نیست؛ اقدامی است که تبعات مالی، آموزشی و حتی قانونی دارد.
تحصیل در دانشگاه دولتی به معنای استفاده از منابع ملی است و هر صندلی خالی، مساوی با هدررفت یک سهمیه ارزشمند آموزشی است.
پیش از تصمیم به انصراف، بهتر است دانشجو با مشاوران دانشگاه و خانواده خود گفتوگو کند و تمام گزینهها را بررسی نماید. شاید ادامه تحصیل در رشته فعلی، تغییر گرایش یا حتی انتقال به دانشگاه دیگر گزینههای منطقیتری باشند.
در نهایت، پرداخت هزینه انصراف، شرط ضروری برای بازگشت به مسیر تحصیلی و شرکت مجدد در کنکور سراسری است.
هیچ نظر! یکی از اولین.