چه کسی “مواضع کشور” را تعیین میکند؟ رئیسجمهور یا مدیرمسئول یک روزنامه؟
در روزهای اخیر، اظهارات دکتر مسعود پزشکیان، رئیسجمهور منتخب، درباره سیاست خارجی و امکان گفتوگو با آمریکا، واکنشهای تند برخی رسانههای اصولگرا را به همراه داشته است. در همین زمینه، حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان، در سرمقالهای اعلام کرد که اظهارات رئیسجمهور “با مواضع کشور فاصلهای پرناشدنی دارد” و آنچه بیان کرده، «دیدگاه مشاوران غربگرای اوست، نه دیدگاه ایران عزیز و سربلند».
این اظهارات با واکنش سریع احمد زیدآبادی، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی مواجه شد. زیدآبادی در یادداشتی که در کانال تلگرامیاش منتشر کرد، نوشت:
«در کشوری که اظهارات رئیسجمهورش با مواضع رسمی کشور “فاصلهای پرناشدنی” دارد، یا آن رئیسجمهور، رئیسجمهور نیست، یا آن کشور، کشور نیست.»
او در ادامه با لحنی طعنهآمیز به این نکته اشاره کرد که اگر قرار باشد مواضع رسمی کشور نه از سوی رئیسجمهور، بلکه توسط یک مدیر مسئول رسانهای اعلام شود، «بهتر است آقای پزشکیان ساختمان پاستور را تحویل آقای شریعتمداری دهد و خود به شغل شریف طبابت بازگردد!»
زیدآبادی همچنین به موج انتقادها، توهینها و تهدیدها علیه پزشکیان اشاره کرده و هشدار داده است: «این همه حمله برای چیست؟ آیا قرار است رئیسجمهور منتخب مردم از همان ابتدا در موضع انفعال قرار گیرد و از بیان دیدگاههای خود بازبماند؟»
تحلیل:
در فضای رسانهای و سیاسی ایران، نقد و گفتوگو امری پذیرفته و حتی ضروری است، اما آنچه زیدآبادی به آن هشدار میدهد، جایگزینی “قدرت انتخاب مردم” با “تعیینگری رسانهای و جناحی” است. او میپرسد که اگر مذاکره با آمریکا از نظر برخی “خط قرمز مطلق” تلقی میشود، پس چه راهحل جایگزینی برای عبور از بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور وجود دارد؟
زیدآبادی در این یادداشت، بهطور صریح مینویسد:
«اصلاً گور پدر مذاکره و ترامپ! فرض کنیم مذاکره خبیث، بد، فاسد و ناپسند است و دولت هم نباید به سمت آن برود. اما اگر نه مذاکره، پس چه؟ راه جایگزین شما چیست؟ چرا منتقدان به جای تهدید و توهین، راهحل عملی و قابل بحث ارائه نمیدهند؟»
او در ادامه یادآور میشود که کشور نمیتواند در یک وضعیت نیمهتعلیق و بلاتکلیف باقی بماند. اگر قرار است وضعیت «آتشبس غیررسمی» فعلی در سیاست خارجی ادامه یابد، یا اگر بعضیها در فکر بازگشت به فضای درگیری و تنش کامل هستند، باید به روشنی درباره آن صحبت کنند.
نتیجهگیری:
زیدآبادی با اشاره به خلأ گفتوگوی واقعی در فضای سیاسی کشور، هشدار داده که شمشیر کشیدن علیه دولت جدید از همان ابتدای کار، آن هم بدون هیچ پیشنهاد ایجابی، نهتنها وضعیت موجود را بهبود نمیبخشد، بلکه کشور را وارد مسیر خطرناکتری میکند.
او مینویسد: «همینطور بدون هیچ راهحل ایجابی به روی دولت شمشیر کشیدن، قرار است به چه نقطهای ختم شود؟» این پرسشی است که نهتنها منتقدان دولت، بلکه کل نظام سیاسی باید برای آن پاسخی شفاف و مسئولانه ارائه دهند./عصر ایران
هیچ نظر! یکی از اولین.